Książka stanowi studium relacji ekfrastycznych, tj. gry tekstu z obrazem leżącym u jego źródeł. Zasadniczym osiągnięciem pracy jest ukazanie, na przykładzie obszernego korpusu tekstów poetyckich obu wybranych autorów, nowej postawy współczesnego poety francuskiego wobec inspirującego go obrazu, namalowanego czy wyrzeźbionego. Obraz przestaje być zwykłym desygnatem; towarzyszący mu tekst nie poddaje go płaskiemu opisowi. Mamy do czynienia ze strategią rezygnacji z opisu na rzecz uwypuklenia intensywności wrażeń i odczuć względem obrazu jawiącego się w swojej materialności, wyborze technik artystycznych, obrazu, którego niewidzialny wymiar rywalizuje z jego wymiarem widzialnym, który przekształca, apostrofując czytelnika. Poziom wizualny i tekstowy są tu nierozłączne. Poeci zdecydowanie wykraczają poza rolę krytyków sztuki, realizują bowiem własne cele; obecne w ich tekście dzieło sztuki pozwala inaczej widzieć rzeczywistość. Okazuje się zatem, że mamy do czynienia z poezją, która w dialogu ze sztuką drugiego artysty szuka samej siebie, w obliczu obrazu usiłuje zdefiniować własną relację ze światem. [Z recenzji wydawniczej Prof. dra hab. Wiesława Malinowskiego]