Quo vadis: Powieść z czasów Nerona;–;powieść;historyczna;Henryka Sienkiewicza. Opublikowana najpierw w odcinkach w;warszawskiej;„Gazecie Polskiej” (lata 1895–1896) i – z minimalnym opóźnieniem w stosunku do „Gazety” – także w;krakowskim;dzienniku „Czas” i „Dzienniku Poznańskim”. Wkrótce powieść została wydana w formie druku zwartego, jej premiera odbyła się w Krakowie, w 1896 roku. Powieść odniosła światowy sukces i została przetłumaczona na ponad pięćdziesiąt języków. Pełny tekst powieści Quo vadis znajduje się w rękopisie;Biblioteki Narodowej, a we wrocławskim;Ossolineum;znajduje się 39 luźnych kart pierwszego szkicu powieści. Rękopis BN został zakupiony od spadkobierców;Leopolda Kronenberga. Karty znajdujące się w zbiorach Ossolineum pochodzą ze zbiorów rodziny pisarza z;Oblęgorka. Często (lecz błędnie) uważa się, że to za powieść;Quo vadis;Henryk Sienkiewicz został nagrodzony;nagrodą Nobla. W istocie w 1905 roku Sienkiewicz otrzymał ją;za wybitne osiągnięcia pisarskie w literaturze epickiej. Tytuł książki to łaciński zwrot, oznaczający:;Dokąd idziesz?. Odwołuje się on do słów;Quo vadis, Domine?;(Dokąd idziesz, Panie?), wypowiedzianych według legendy, przywołanej również w powieści, przez apostoła Piotra do Chrystusa. Ilustracje do powieści wykonywali m.in. znani malarze;Piotr Stachiewicz;i;Jan Styka. W 1894 roku powstały pierwsze rozdziały;Quo vadis, które ukazały się drukiem od marca 1895 roku w warszawskiej;„Gazecie Polskiej”, krakowskim „Czasie” oraz „Dzienniku Poznańskim” (do lutego 1896 roku). Wydanie książkowe pojawiło się niedługo później i zrobiło zawrotną karierę w całej Europie. Książka do dziś cieszy się wyjątkową popularnością, została przetłumaczona na 57 języków, w tym na;arabski;czy;japoński, a także;esperanto;i opublikowana w ponad 70 krajach.;Quo vadis;wielokrotnie adaptowano i wystawiano na deskach teatrów, ukazała się nawet opera oparta na motywach powieści, a w 1913 roku zostało po raz pierwszy sfilmowane. Potem była ekranizowana jeszcze kilkakrotnie.