Monografia prezentuje pogłębioną refleksję nad dziedzictwem kulturowym, ukazując potencjał kulturowy społeczeństw Europy i krajów Południa. Projekt i realizację książki można uznać za początek studiów nad kulturami europejskimi i pozaeuropejskimi. Jest to wymierny efekt współpracy różnych środowisk naukowych w Polsce w odniesieniu do opisywanego zjawiska. (...) Autorzy mają nadzieję, że praca ta przyczyni się do wzrostu zainteresowania znaczeniem dziedzictwa kulturowego w turystyce i zainspirowania badań bardziej już ukierunkowanych na zasoby dziedzictwa w poszczególnych kulturach świata oraz studiów szans i ograniczeń w zakresie przygotowania krajów recepcyjnych do uczynienia z nich miejsc odpowiednio przygotowanych do turystyki kulturowej i edukacyjnej. Publikacja jest przeznaczona dla szerokiego grona odbiorców. W szczególności skierowana jest do wykładowców przedmiotów turystycznych, studentów turystyki oraz pilotów wycieczek i przewodników, a także organizatorów turystyki zagranicznej. - Ze wstępu Elżbiety Puchnarewicz