Tezą sformułowaną w książce jest stwierdzenie, że z jednej strony skrajne ubóstwo negatywnie wpływa na możliwość korzystania z praw człowieka, z drugiej zaś prawa człowieka mogą się przyczynić do ograniczenia skali skrajnego ubóstwa, a w konsekwencji do umożliwienia korzystania przez jednostki skrajnie ubogie ze wszystkich praw człowieka.
Autor stawia pytania:
- czym jest ubóstwo i skrajne ubóstwo?
- jak prawo międzynarodowe praw człowieka (w tym także prawo Unii Europejskiej) ujmuje relację pomiędzy ubóstwem a prawami człowieka i czy prawa człowieka wnoszą do przeciwdziałania ubóstwu jakąkolwiek wartość dodaną?
- jak prawo konstytucyjne, w szczególności Konstytucja RP określa status jednostki skrajnie ubogiej?
- jak wygląda realizacja konstytucyjnego oraz międzynarodowego standardu ochrony praw człowieka skrajnie ubogiego?
Analizie poddano akty prawne mające szczególne znaczenie dla sytuacji prawnej jednostek żyjących w skrajnym ubóstwie oraz orzecznictwo krajowych i międzynarodowych organów zajmujących się kontrolą przestrzegania praw człowieka.