Książka Krystyny Żywulskiej jest wstrząsającym świadectwem, przedstawiającym dzień po dniu pełne udręczenia życie w obozie zagłady. Mimo upływu lat, zapotrzebowanie czytelników na relację spisaną przez naocznego świadka i ofiarę holokaustu, jest wciąż ogromne. Autorka przeżyła miesiące głodu w warszawskim getcie, a następnie – od roku 1943 – pobyt kolejno w obozach Auschwitz i Birkenau – aż po ucieczkę z marszu śmierci: w czasie likwidacji obozu. Pozostawiona przez nią – osobę zajmującą się literaturą zawodowo – relacja, jest nie tylko pierwszym (1946), ale i jednym z najbardziej przemawiających do wyobraźni świadectw czasu komór gazowych