Skrypt, który oddajemy do rąk Czytelników, zawiera dwanaście ćwiczeń laboratoryjnych z technologii konstrukcji prefabrykowanych stosowanych dość powszechnie w budownictwie użyteczności publicznej, mieszkaniowym, przemysłowym, inżynierskim i ogólnym. Wyodrębnienie tych zagadnień podyktowane zostało szybkim wzrostem stosowania prefabrykowanych konstrukcji metalowych, drewnianych, a także betonowych (rozumianych jako zbrojonych i niezbrojonych). Autorom wydawało się celowe zebranie dotychczasowej wiedzy i przedstawienie w formie praktycznej zagadnień dotyczących betonów wysokich wytrzymałości, wpływu domieszek i dodatków na właściwości betonów, projektowania i wykonania złącz w konstrukcjach drewnianych oraz wielu innych zagadnień, dotyczących aspektów przemysłowej produkcji konstrukcji inżynierskich.  Prefabrykacja, podobnie jak pozostałe rodzaje budownictwa, podlega ciągłej ewolucji. Historia prefabrykacji zaczyna się z chwilą, uświadomienia korzyści płynących z zastosowania tej metody. Oczywiście stopień sprefabrykowania konstrukcji inżynierskich jest uzależniony od możliwości technicznych i różnic kulturowych społeczeństwie. Na przykład kompleks świątyń w Baalbek (I-III wiek naszej ery), piramidy egipskie (XVIII wiek przed naszą erą), klasyczne budowle greckie czy też rzymskie, wykonane były z obrabianych uprzednio elementów kamiennych, o masie przekraczającej nawet tysiąc ton, a następnie transportowane i scalane w monumentalną całość. Dalszy rozwój budownictwa prefabrykowanego będzie uzależniony od rozwoju technologii produkcji, nowych materiałów konstrukcyjnych, a także od rachunku ekonomicznego.  Podręcznik przeznaczony jest głównie dla studentów kierunku ?budownictwo". Mogą z niego korzystać również studenci innych kierunków, na których wykładane są zagadnienia z zakresu budownictwa prefabrykowanego. Szeroki zakres tematyczny poszczególnych ćwiczeń powinien czynić go przydatnym dla inżynierów pracujących w wytwórniach prefabrykatów, jak również w jednostkach zajmujących się projektowaniem technologii i wyposażenia technologicznego tych wytwórni.  Autorzy pragną podkreślić, że zdają sobie sprawę, iż podręcznik nie wyczerpuje wszystkich istotnych zagadnień związanych z technologią produkcji konstrukcji prefabrykowanych i że w niedługim czasie wiadomości z tego zakresu będą musiały być uzupełnione.  Na zakończenie składamy serdeczne podziękowania Panu prof. dr hab. inż. Józefowi Jasiczakowi za cenne uwagi, które wpłynęły na ostateczną wersję naszej pracy.