W drugiej połowie lat 70. związał się z opozycją demokratyczną, był współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników i następnie KSS KOR. Pełnił funkcję redaktora naczelnego „Biuletynu Dolnośląskiego”. Wiosną 1980 został członkiem Towarzystwa Kursów Naukowych, a następnie także jego rady programowej. W 1980 wstąpił do „Solidarności”, zasiadał w prezydium zarządu Regionu Dolny Śląsk i Komisji Krajowej związku. W stanie wojennympoczątkowo ukrywał się, działał w niezależnej Radzie Edukacji Narodowej.

Początkowo przeciwnik Okrągłego Stołu, jednak wszedł do Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. Należał do Kongresu Liberalno-Demokratycznego, Ruchu Stu i RS AWS.

W latach 1995–1998 zajmował stanowisko zastępcy dyrektora Biura Rozwoju Wrocławia. Z ramienia AWS sprawował mandat radnego sejmiku dolnośląskiego. W latach 1998–2001 był pierwszym marszałkiem województwa dolnośląskiego. W 2004 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego z ramienia NKWW Macieja Płażyńskiego.

Był jednym z pomysłodawców i współorganizatorem Dolnośląskiego Forum Politycznego i Gospodarczego w Krzyżowej, a także jeden z inicjatorów Dolnośląskiego Certyfikatu Gospodarczego.