Władysław Natanson (ur. 18 czerwca 1864 w Warszawie, zm. 26 lutego 1937 w Krakowie) – polski fizyk.. Pochodził z żydowskiej rodziny bankierów, będąc wnukiem Samuela Natansona (1795–1879). Jego ojciec Ludwik Natanson (1821–1896) był polskim lekarzem. Jego bratem był przemysłowiec Edward Natanson (1861–1940), ojciec fizyka Ludwika Karola Natansona (1905–1992). Ukończył studia na uniwersytetach w Warszawie, Petersburgu, Dorpacie i w Cambridge, w 1891 habilitował się w Krakowie, od 1894 profesor nadzwyczajny, a od 1902 profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego (w latach 1922–1923 rektor). Profesor fizyki matematycznej na Uniwersytecie Jagiellońskim, 1893 członek korespondent, 1900 członek zwyczajny Polskiej Akademii Umiejętności, członek wielu zagranicznych Towarzystw Naukowych. Dnia 21 kwietnia 1923 r. pod domem prof. Natansona eksplodowała bomba. Wybuch znacznie zniszczył elewację budynku, bramę wjazdową i sień, ale ofiar w ludziach nie było. Sprawców zamachu nie udało się ująć. Opinia publiczna łączyła ten zamach z poglądami głoszonymi przez profesora. Przedmiotem jego badań były: teoria kinetyczna gazów, termodynamika procesów nieodwracalnych i jej zastosowania do hydrodynamiki płynów lepkich, teoria elektronów, teoria promieniowania i optyka.