Szkice zebrane w prezentowanym tomie są pokłosiem I Ogólnopolskiej Konferencji Frankofońskiej zorganizowanej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w dniach 25-26 kwietnia 1997 roku z inicjatywy Profesora Lecha Witkowskiego, w ramach działalności kierowanego przezeń wówczas jeszcze Zakładu Filozofii Współczesnej. Intencją jej organizatorów było ukazanie aktualnych kierunków studiów oraz poszukiwań polskich badaczy w obrębie XX-wiecznej filozofii - nader zresztą bogatej i zróżnicowanej - wyrastającej z kręgu inspiracji kulturą frankofońską, we wzajemnie powiązanych w niej płaszczyznach myślenia epistemologicznego, antropologicznego oraz filozofii języka. Niezależnie od merytorycznej wagi zagadnień, przedsięwzięciu temu towarzyszyło przekonanie o potrzebie integracji środowisk zajmujących się profesjonalnie tą tradycją filozoficzną, wymiany opinii i zawiązywania kontaktów osobistych specjalistów rozproszonych w różnych ośrodkach akademickich Polski (Lublin, Łódź, Poznań, Toruń, Warszawa, Wrocław). Nadto towarzyszyło temu przeświadczenie o swoistym przełomie recepcyjnym spowodowanym ożywioną działalnością translacyjną z okresu ostatnich kilkunastu lat, co zresztą znalazło swoje odzwierciedlenie w zamieszczonych w końcowej części tomu tłumaczeniach autorów badanej tradycji, będących w niej klasykami często nadal niedostatecznie znanymi lub lekceważonymi. Mówiąc o przełomie, mam na myśli postępujący proces wywabiania "białych plam", sprzyjający lepszemu poznaniu panoramy współczesnej myśli francuskojęzycznej.