Hermann Buhl – austriacki wspinacz, alpinista i himalaista. Jest uważany za jednego z najlepszych wspinaczy w historii. Jest szczególnie znany jako prekursor zdobywania Himalajów stylem alpejskim. Był najmłodszym z czworga rodzeństwa. Po śmierci matki spędził kilka lat w sierocińcu. Jako dziecko należał do gromady zuchów w Innsbrucku aż do chwili zakazania skautingu w Austrii. Będąc nastolatkiem był bardzo wrażliwy, a przy dosyć chorowity. Zaczął się wspinać już w latach 30. w Alpach. W 1939 roku dołączył do będącego stowarzyszeniem alpinistycznym Niemieckiego Towarzystwa Alpejskiego w Innsbrucku i wkrótce opanował wspinanie się na trasach o trudnościach sięgających 6 stopnia. Należał także do górskiego pogotowia ratunkowego w Innsbrucku. W trakcie II wojny światowej przerwał studia handlowe i dołączył do oddziałów alpejskich. Następnie walczył pod Monte Cassino, gdzie został wzięty do niewoli przez Amerykanów. Po odzyskaniu wolności powrócił do Innsbrucka i zarabiał na życie podejmując się różnych dorywczych prac. Pod koniec lat 40. ukończył kurs przewodnika górskiego.