Bożena Kowalska (ur. 1930 w Warszawie) – historyk, krytyk i teoretyk sztuki. Studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Bezpośrednio po studiach, w sierpniu 1952, podjęła pracę w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych, gdzie trafiła dzięki znajomości z Armandem Vetulanim. Prowadziła tam Wydział Oświatowy. W 1974 uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych. W latach siedemdziesiątych XX w. wykładała na Podyplomowym Studium Scenografii przy Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest autorką monografii Romana Opałki, Jana Berdyszaka, Henryka Stażewskiego, Kajetana Sosnowskiego, Mariana Bogusza, Wojciecha Fangora i innych polskich artystów awangardowych. W latach 1972-2001 prowadziła „Galerię 72” w Chełmie. Stworzyła też udostępnioną w roku 1982 w chełmskim Muzeum Okręgowym kolekcję polskiej sztuki współczesnej (około 1500 eksponatów). Jest realizatorką plenerów malarskich, gromadzących artystów z kręgu abstrakcji geometrycznej, a także wielu wystaw w Polsce i za granicą. Publikuje artykuły, eseje, rozprawy naukowe, szkice o sztuce i artystach w czasopismach krajowych i zagranicznych (łącznie około 1000 publikacji). Pisze też teksty krytyczne do katalogów wystaw.