Breszko-Breszkowski ur. 20 II 1874, Petersburg, zm. 23 VIII 1943, Berlin, syn Jekatieriny, ros. prozaik i publicysta; 1920 opuścił Rosję, do 1927 przebywał w Warszawie, następnie w Jugosławii, od 1933 w Berlinie; bardzo płodny autor niezwykle popularnej prozy, wydawanej w masowych nakładach, często tłumaczonej w Polsce (w okresie międzywojennym w pol. przekł. ukazało się 37 jego utworów); sensacyjne powieści polit. o wymowie antyrewolucyjnej i antysowieckiej, m.in.: Pod gwiazdą szatana (Nowy Sad 1923, wyd. pol. 1923), Pokonani zwycięzcy (Berlin 1926, wyd. pol. 1926), Kobiety, krew i brylanty (Sofia 1926, wyd. pol. 1927), podróżnicze (m.in. Na złotym tronie, Belgrad 1925, wyd. pol. 1925), obyczajowe, z życia prowincji i zaporoskiego kozactwa, oraz o sportowcach i torreadorach.