Książka jest ciekawa poznawczo, wartościowa dydaktycznie i inspirująca do odnowionej debaty akademickiej na temat roli badań pedagogicznych w dwóch obszarach i dziedzinach wiedzy – humanistycznym i społecznym. Nie jest to podręcznik do metodologii badań pedagogicznych ani też wyczerpujące studium na temat najważniejszych w nich faz czy podejść, ale niewątpliwie wzbogaca naszą wiedzę o trudnych procesach konceptualizacji własnych projektów badawczych, pobudza samoświadomość metodologiczną i zachęca do studiowania rozpraw z metodologii ogólnej, a nie tylko przedmiotowej. Jak w każdym z tomów tego zespołu są tu rozprawy autorów różnych generacji, środowisk akademickich, a przy tym skupiające się na tym, co w projektowaniu badań jest najistotniejsze, a mianowicie na kompetencjach metodologicznych badaczy. Każdy znajdzie w tym zbiorze coś dla siebie: początkujący doktoranci zapewne uzyskają dostęp do rozpraw przekonujących o racjach prowadzenia badań humanistycznych, których przedmiotem są fenomeny społeczne i zarazem badań społecznych, które nie mogą być pozbawione współczynnika humanistycznego. Dojrzalsi naukowcy znajdą tu interesujące rozprawy o charakterze metanaukowym, naukoznawczym, które pogłębiają stan wiedzy o współczesnych uwarunkowaniach zakresu i jakości badań pedagogicznych. Z recenzji prof. zw. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego