Antoni Feliks Mikulski (ur. 26 stycznia 1872 w Stawiszczach, zm. 14 kwietnia 1925 w Wilnie) – polski lekarz psychiatra, profesor zwyczajny psychiatrii Uniwersytetu Wileńskiego, autor podręcznika psychologii.

Urodził się w Stawiszczach w guberni kijowskiej jako syn Karola Mikulskiego (zm. 1911), lekarza, działacza społecznego i oświatowego oraz właściciela apteki[1][2]. Miał pięcioro rodzeństwa i dwóch braci przyrodnich z drugiego małżeństwa ojca, z Franciszką Janowską z domu Turowicz. Jednym z braci przyrodnich był Ludwik Janowski (1878–1921), historyk kultury[3].

Uczęszczał do II Państwowego Gimnazjum w Kijowie, ukończył je w 1892 nagrodzony złotym medalem. Następnie podjął studia na wydziale matematycznym Uniwersytetu Kijowskiego, zamierzając poświęcić się astronomii. Po dwóch latach zmienił kierunek studiów na medyczny; studia ukończył w 1899. Po ukończeniu studiów pracował w klinice neurologiczno-psychiatrycznej Iwana Sikorskiego. Od 1902 do 1905 był lekarzem kolonii dla umysłowo chorych w Odynkowie pod Jekaterynosławiem. W 1905 w związku z wybuchem wojny rosyjsko-japońskiej został powołany na front mandżurski jako lekarz wojskowy. W roku 1906/1907 uzupełniał studia w monachijskiej klinice psychiatrycznej u Emila Kraepelina[4]. W Monachium był również uczniem Theodora Lippsa. W 1907 roku został asystentem, a potem ordynatorem w szpitalu w Kulparkowie. Od 1913 roku dyrektor Szpitala Kochanówka pod Łodzią. W latach 1919–1920 był lekarzem frontowym w randze majora w Wojsku Polskim. W 1923 powołany na katedrę psychiatrii Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie[5]. Zmarł w 1925 roku, pochowany jest na Cmentarzu na Rossie (kwatera 3)[6]. Był członkiem-założycielem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego[7].

W jego dorobku naukowym znajduje się około 40 prac z dziedziny psychiatrii i psychologii. Określany jest jako prekursor psychologii klinicznej w Polsce[8]. Pośmiertnie wydano jego Podręcznik psychologji, wysoko oceniony przez współczesnych psychiatrów (Mazurkiewicz, Sterling)[9].

Żonaty z pianistką Marią z Grodeckich (1880–1949)[10], mieli córkę i syna[11]. Syn Karol Mikulski (1901–1940) również był lekarzem psychiatrą.