Historia świata zwyczajowo utożsamiana jest z historią gatunku ludzkiego, liczoną od momentu pojawienia się na świecie pierwszych Homo sapiens do czasów dzisiejszych. Historia rodzaju ludzkiego znaczona jest stopniowym rozwojem wynalazczości i odkrywczości, jak też wydarzeniami mającymi gwałtowną naturę - rewolucjami - definiującymi epoki w rozwoju materialnym i duchowym ludzkości.

W przeszłości ustalano początek historii rodzaju ludzkiego w odróżnieniu od prehistorii, w momencie niezależnego wynalezienia w kilku miejscach Ziemi pisma, które dało początek swoistej infrastrukturze umożliwiającej uwiecznianie i przekazywanie kolejnym pokoleniom pamięci rodzaju ludzkiego, a przez to rozprzestrzenianie i wzrost wiedzy. Pismo z kolei stało się niezbędnym wskutek rewolucji agrarnej z epoki neolitu, (tzw. rewolucja neolityczna) która spowodowała wyłonienie cywilizowanych, osiedlonych w stałych siedzibach społeczeństw, co umożliwiało opracowanie systemu społecznego podziału pracy.

Rozproszone społeczności, najczęściej zlokalizowane w pobliżu niezbędnej dla życia wody (rzek i jezior) z czasem przeistaczały się w coraz większe jednostki, co szło w parze z opracowywaniem coraz efektywniejszych środków transportu. Spajanie społeczności, przerywane chwilowymi konfliktami i rywalizacją pomiędzy przyległymi grupkami osadniczymi przez milenia doprowadziło do powstania jeszcze większych jednostek społecznych - państw - a nawet imperiów. Upadek europejskiego Imperium Rzymskiego, który dokonał się pod koniec ery starożytnej, oznaczał początki średniowiecza.