Biblia Tysiąclecia to polski przekład Biblii z języków oryginalnych. Zainicjowany został przez opactwo benedyktynów tynieckich z Krakowa a wydany po raz pierwszy w 1965 roku przez Wydawnictwo Księży Pallotynów - Pallottinum. Było to pierwsze tłumaczenie w Kościele katolickim, całej Biblii na język polski od ponad 350 lat, czyli od wydania Biblii ks. Jakuba Wujka. O planach stworzenia Biblii Tysiąclecia poinformował we wrześniu 1958 r. na odbywającym się w Lublinie zjeździe teologicznym, benedyktyn o. Augustyn Jankowski OSB. Ponieważ środowisko naukowe KUL nie zdecydowało się wtedy na własne tłumaczenie, dlatego Opactwo Tynieckie wraz z Wydawnictwem Pallottinum, we wrześniu 1959 r. podjęło się realizacji tego projektu. Redaktorem naukowym wydania został o. Jankowski OSB a redaktorem wydania ze strony Wydawnictwa Pallottinum, ks. Kazimierz Dynarski SAC, wspólnie podejmowali oni główne decyzje dotyczące publikacji. Tłumaczenie nazwano początkowo Biblią Tyniecką, ze względu na źródło inicjatywy, którym był zakon benedyktynów z Tyńca. Ponieważ ukazało się ono na rok przed milenijną rocznicą chrztu Polski, określono je ostatecznie jako Biblia Tysiąclecia. Innym wytłumaczeniem ostatecznego tytułu tego dzieła, było novum, podjętego przez zespół polskich biblistów i Wydawnictwo Pallottinum, pierwszego w naszej 1000-letniej historii, zbiorowego i to z języków oryginalnych, przekładu Biblii. Za dzień ukazania się Biblii Tysiąclecia przyjmuje się 2 sierpnia 1965 r. kiedy to dyrektor Pallottinum ks. Piotr Granatowicz SAC, wręczył pierwsze egzemplarze Biblii Ks. Prymasowi Kard. S. Wyszyńskiemu. Jesienią tego samego roku Ks. Prymas wręczył specjalnie przygotowany egzemplarz Biblii Ojcu Świętemu Pawłowi VI. Do dziś ukazało się pięć głównych wydań Biblii Tysiąclecia. Kolejne wydania wychodziły w latach: I - 1965, II – 1971, III – 1980, IV – 1983, V – 1999.