Jakub Wujek SJ (ur. 1541 w Wągrowcu, zm. 27 lipca 1597 w Krakowie) – polski duchowny katolicki, jezuita, doktor teologii, rektor Akademii Wileńskiej, rektor kolegium jezuickiego w Poznaniu, autor przekładu Biblii na język polski. Był synem Macieja Wujka. Wykształcenie początkowe uzyskał w rodzinnym Wągrowcu w szkole cystersów. Następnie kształcił się dalej w naukach humanistyczno-klasycznych na Śląsku. Był wybitnie uzdolniony, zwłaszcza językowo. Z polecenia rodziców w 1558 roku wrócił ze Śląska i udał się do Krakowa, tam dalej kształcił się w naukach klasycznych. W 1559 zdobył stopień bakałarza.

W Krakowie został nauczycielem w szkole biskupa krakowskiego Jakuba Uchańskiego, a kiedy ten został prymasem Polski wysłał Wujka jako opiekuna swoich bratanków do Wiednia do kolegium jezuickiego. Tu Wujek od grudnia 1565 do sierpnia 1567 studiował filozofię, studia uzupełniając wykładami z matematyki i doskonaląc znajomość języka greckiego.

W Wiedniu w 1565 roku wstąpił do zakonu jezuitów, po nowicjacie rozpoczął studia teologiczne w Kolegium Rzymskim. Po dwóch latach, we wrześniu 1567 roku, nie ukończywszy studiów, musiał opuścić Wieczne Miasto ten pilny, zdolny i dobrze rokujący przyszły tłumacz Biblii.

Ze względu na ogromne potrzeby młodej wiceprowincji jezuitów w Polsce, wraz z Filipem Widmanstadtem został skierowany do Braniewa, dokąd przybył w październiku 1567 roku. Braki w wykształceniu Jakub Wujek musiał uzupełnić we własnym zakresie, w pierwszym kolegium jezuickim na ziemiach podległych Rzeczypospolitej – w kolegium jezuickim w Braniewie. Tu pierwszym zadaniem Jakuba Wujka było przygotowanie się do zdania wymaganych egzaminów w celu osiągnięcia wstępnego tytułu z teologii, drugim w ramach samodzielnej pracy było przygotowanie się do uzyskania magisterium ze sztuk. Po zaliczeniu wszystkich egzaminów Jakub Wujek uzyskał tytuł w Braniewie stopień magistra sztuk i bakalaureat z teologii, co dawało mu możliwość kontynuowania nauki w celu uzyskania doktoratu z teologii. Następnie 5 listopada 1567 wyjechał do Pułtuska, gdzie został wykładowcą kolegium jezuickiego. 22 grudnia 1570 w kolegium w Pułtusku obronił tezy doktorskie z teologii i otrzymał stopień doktora teologii[1].

Stary Testament: 1120 str

Nowy Testament: 286 str