Milczcie, towarzyszu! Cicha willa w Aninie przy jednej z bocznych uliczek. Niewielu wiedziało, że mieszka tu dawny dygnitarz, osoba rozpoznawalna przez wielu ludzi, pamiętana z przemówień telewizyjnych i pochodów pierwszomajowych. Pierwszego września 1992 roku przed północą syn byłego premiera wszedł do domu rodziców zaniepokojony tym, że nie odbierają telefonów. Zastał ich w opłakanym stanie. Piotr Jaroszewicz siedział na fotelu już martwy, lewą rękę miał przywiązaną do poręczy, prawą zaś - wolną. Na szyi byłego premiera zaciśnięty był pasek. Morderstwa dokonano z wprawą, pasek zaciśnięto za pomocą ciupagi, która była wolno dokręcana, tak jakby mordercy chcieli wymusić na Jaroszewiczu jakieś zeznania. Na to samo wskazywałaby wolna prawa ręka. Być może premier przed śmiercią miał coś podpisać, jakieś dokumenty lub zobowiązania. Żona Piotra Jaroszewicza Alicja Solska została zabita strzałem w skroń oddanym z bardzo małej odległości. Strzał padł ze sztucera, który należał do pana domu.