Zdziechowski/Pesymizm, romantyzm a podstawy chrześcijaństwa, Tom I - 420 str., Tom II - 441 str. Marian Ursyn Zdziechowski herbu Rawicz (ur. 30 kwietnia 1861 w Nowosiółkach lub w Rakowie w powiecie mińskim, zm. 5 października 1938 w Wilnie) – polski historyk idei i literatury, filolog, filozof, krytyk literacki i publicysta, rektor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, członek Zjednoczenia Państwowego na Kresach w 1922 roku. Urodzony w polskiej rodzinie ziemiańskiej. Syn Edmunda Zdziechowskiego i Heleny Pułjanowskiej, brat Kazimierza Zdziechowskiego – pisarza, publicysty i krytyka literackiego oraz Fortunata i Józefa Zdziechowskich. Od 1873 był uczniem rosyjskiego gimnazjum w Mińsku, które ukończył w 1879. Studiował na wydziale historyczno-filologicznym Uniwersytetu Petersburskiego, a w latach 1879-1883 na Uniwersytecie Dorpackim (dziś Tartu) gdzie w 1883 otrzymał tytuł "kandydata języka rosyjskiego w szczególności i językoznawstwa słowiańskiego w ogólności". Członek korporacji akademickiej Konwent Polonia. Uczył się także w Zagrzebiu, Grazu i Genewie. Po studiach współpracował z petersburskimi czasopismami, m.in. "Siewiernym Wiestnikiem" i "Krajem" wydawanym przez Włodzimierza Spasowicza. Działalność naukową rozpoczął w 1882 drukując pierwsze swoje studia i szkice, po czym dalsze swoje prace przez pół wieku z górą ogłaszał stale w wydawnictwach osobnych, czasopismach krajowych i zagranicznych, w różnych językach, pod imieniem własnym oraz (ze względów cenzuralnych) pod pseudonimami: M.Ursyna i Karowskiego. W 1887 poślubił Marię z Kotwiczów (1861-1936).