Feliks Bronisław Roliński (ur. 12 maja 1873 w Wólce Raczyborowskiej koło Kutna, zm. 19 grudnia 1972 w Warszawie), malarz polski, nauczyciel rysunków w szkołach średnich, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Stosował w swoich pracach zazwyczaj technikę olejną, niekiedy malował akwarelą i temperą. Tematyka jego prac obejmowała pejzaż, martwą naturę, portret. Od 1910 wystawiał swoje prace w Salonach Zachęty (wystawy indywidualne w 1926, 1929, 1931) oraz w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie. Brał udział w wystawie polskich marynistów w Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi (1927). Po wojnie jego prace prezentowane były m.in. na III Ogólnopolskim Salonie Malarstwa, Rzeźby i Grafiki w Poznaniu (1948), na Ogólnopolskich Wystawach Plastyków w Muzeum Narodowym w Warszawie (1950, 1952, 1954), na wystawie Malarstwo w XV-leciu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej tamże (1961); miał indywidualną wystawę w Kordegardzie na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie jesienią 1963.