Inspiracją do napisania książki były obserwacje dotyczące sposobów wykorzystywania metody pedagogiki przygody w pracy harcerskiej i (nie)świadomego stosowania wszystkich założeń edukacji przygodowej. Pedagogiką przygody często zajmują się byli lub obecni instruktorzy harcerscy, co nasuwa pytanie: czy i jaki potencjał widzą instruktorzy w tej metodzie? Powodów, dla których warto zbadać relacje obu nurtów – harcerskiego i edukacji przygodowej, jest kilka: ich wspólne korzenie, łączenie działań w tych nurtach przez instruktorów harcerskich, zbliżone (choć niejednakowe) założenia metodyczne. Autorka próbuje odpowiedzieć na pytania, jakie są związki pedagogiki przygody i harcerstwa oraz czy zasadne jest utożsamianie obu tych nurtów. Poddaje analizie – pod kątem teoretycznym – metody obu systemów wychowawczych, z uwzględnieniem tła ideowego oraz organizacyjnego. Abstrakt Autorka próbuje odpowiedzieć na pytania, jakie są związki pedagogiki przygody i harcerstwa oraz czy zasadne jest utożsamianie obu tych nurtów. Poddaje analizie – pod kątem teoretycznym – metody obu systemów wychowawczych, z uwzględnieniem tła ideowego oraz organizacyjnego. ****** Adventure Pedagogy and Scouting. A Theoretical Study The author attempts to answer the question concerning the relations between adventure pedagogy and scouting. She also asks if equating both of them is justified. She analyses – from a theoretical point of view – the methods of both education systems, including their ideological and organizational background.