Wychowanka Sióstr Niepokalanek w Jazłowcu na Podolu, w 1902 r. wyszła za mąż za Edwarda Łubieńskiego. W 1906 r. w rodzinnym majątku Łaszowie urodził im się syn, Stanisław, a w 1910 r. córka, Izabela[1]. Była aktywna w organizacji polskiego Czerwonego Krzyża i związana z 14 pułkiem Ułanów Jazłowieckich[2]. Owdowiała w 1919 r. Syn, który był dyplomowanym rotmistrzem, zginął w kampanii wrześniowej[3].

Jesienią 1939 roku mieszkała w Warszawie przy ulicy 6 sierpnia. W czasie okupacji z jej mieszkania na Placu Zbawiciela w Warszawie, organizowała pomoc dla ludności. Tam też spotykała się konspiracja. Współpracowała m.in. ze znajomym syna Stefanem Witkowskim i innymi członkami organizacji Muszkieterzy. W jej mieszkaniu zlokalizowana była pierwsza główna kwatera tej organizacji, która w tamtym czasie skupiona była na pomocy żołnierzom uciekającym z niewoli oraz legalizacji ich pobytu. Pomogli m.in. Stefanowi Roweckiemu ps. Grot