Franz Alexander Johannes Hipler[1] (ur. 17 lutego 1836 w Olsztynie, zm. 17 grudnia 1898 we Fromborku) – niemiecki teolog katolicki i historyk, rektor i profesor Królewskim Liceum Hosianum w Braniewie.
Urodził się 17 lutego 1836 roku w Olsztynie w rodzinie kupieckiej mocno związanej z Kościołem – z sześciu jego sióstr aż pięć wstąpiło do Kongregacji św. Karola Boromeusza. W wieku dziesięciu lat rozpoczął naukę w progimnazjum w Reszlu. Był uczniem przeciętnym. Od 1850 uczęszczał do gimnazjum braniewskiego, maturę uzyskał w 1854, tu przeważały również stopnie słabsze. Następnie studiował teologię i filozofię we Wrocławiu, Monastyrze, Lipsku i Monachium, gdzie uczęszczał na wykłady z teologii, filozofii, filologii antycznej i prawa kościelnego. W tym okresie zajął się przekładami na niemiecki poezji Dantyszka i Kopernika. Uczył się także języka angielskiego. Gdy wrócił z Nadrenii, wstąpił do seminarium duchownego w Braniewie, gdzie 22 sierpnia 1858 otrzymał święcenia kapłańskie. Następnie został skierowany do Postolina w powiecie sztumskim. Tam, oprócz sprawowania posługi kapłańskiej, szkolił swoją polszczyznę (choć pochodził z niemieckiej rodziny, z językiem polskim osłuchał się w przeważającej części polskim wówczas Olsztynie). Po dziewięciu miesiącach ponownie pojechał do Monastyru i Monachium (1859–1860). W styczniu 1861 w Monachium uzyskał doktorat na podstawie rozprawy Dionysius, der Areopagite. Stamtąd powołano go do posługi duszpasterskiej w małej, wiejskiej parafii w Gierzwałdzie. Następnie skierowano go do mniejszości katolickiej w Królewcu (wrzesień 1861– lipiec 1863), gdzie mógł już korzystać z bogatych bibliotek i archiwum.