Książka stanowi dokumentację wystawy twórczości Zbigniewa Rogalskiego
Publikacja stanowi dokumentację wystawy będącej przeglądem twórczości Zbigniewa Rogalskiego od jego wczesnych obrazów po najnowsze obiekty, wystawy skoncentrowanej na głównym motywie artystycznej aktywności artysty, a mianowicie transformacji spojrzenia. Posiadając wybitne techniczne zdolności oraz talent wynalazcy, artysta proponuje wizualne eksperymenty, które stanowią przekroczenie a czasem nawet odwrócenie klasycznej malarskiej techniki perspektywy. Rogalski wynajduje nowy sposób widzenia, który można nazwać paralaksą, korespondującą z najnowszymi zjawiskami w nauce, technologii i kulturze. Unikalną cechą obrazów Rogalskiego jest to, że spojrzenie ucieleśnione jest w nich jako prawdziwie malarska materia. Można powiedzieć, że spojrzenie jest zmaterializowane w jego malarstwie. Dzieło Rogalskiego może być traktowane jako wizualny kontrapunkt wobec współczesnych koncepcji teoretycznych zwłaszcza formułowanych przez takich myślicieli jak Slavoj iek (The Parallax View), Jacques Lacan (Les quatre concepts fondamentaux de la psychanalyse, 1964) i Paul Virilio (La machine de vision, 1988). W żadnym wypadku jego obrazy nie stanowią jednak ilustracji teoretycznych tez, raczej stanowią wkład na swoich własnych prawach, stawiający pytania i proponujący odpowiedzi za pomocą środków wizualnych.