Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza – stowarzyszenie naukowe założone w 1886 we Lwowie w celu gromadzenia, dokumentowania i upowszechniania materiałów dotyczących życia i twórczości Adama Mickiewicza, którego siedziba mieści się obecnie w Pałacu Staszica w Warszawie. Początkowo Towarzystwo wydawało „Pamiętnik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza”, poświęcony wynikom badań życia i dorobku poety. Tworzyło też „Bibliotekę Mickiewiczowską” i rozpoczęło wydawanie zbioru dzieł poety (tom I, opracowany przez Józefa Tretiaka, opublikowano w roku 1896). W kolejnych latach badania objęły całość piśmiennictwa polskiego. Prowadzono działalność na polu naukowym, popularyzatorskim i edytorskim, organizowano zjazdy i konferencje naukowe, odczyty. Założycielami Towarzystwa byli Józef Tretiak i Władysław Bełza, a pierwszymi prezesami – profesorowie: Roman Pilat (1886–1900), Wilhelm Bruchnalski (1900–1905 i 1918–1934), Józef Kallenbach (1908–1918), Juliusz Kleiner (1934–1939); w latach 1905–1908 istniał zarząd zespołowy[2]. Na początku XX wieku skarbnikiem Towarzystwa był Henryk Kopia.