Wybór niezrealizowanych scenariuszy Edwarda Żebrowskiego,
pisanych w latach 19751988 wspólnie z Michałem Komarem
i Herbertem Distelem, ukazuje nową twarz twórcy Ocalenia,
Szpitala Przemienienia, W biały dzień.
Reżyser mający już swoją legendę, nieoficjalny autorytet polskiego
kina, w tych tekstach młodnieje, wyzwala się z terroru powagi,
nie przestając być do głębi poważny.
W scenariuszu Traktat potworne doświadczenia polskiego
emisariusza, zagubionego w śniegach Rosji podczas kampanii
napoleońskiej, posłużą mu do stworzenia traktatu o naturze
ludzkiej. To była jego rozkosz znaleziona w największym
poniżeniu. Czy nie na tym polegała droga twórcza Edwarda
Żebrowskiego?
Zaskakującym tekstem w tym zbiorze jest Ciuciubabka próba
opowiedzenia o losach Solidarności i jej uwięzionych przywódców
w tonacji niebohaterskiej, komediowej, na wzór Eroiki Munka.
I wreszcie pisany w 1988 w Szwajcarii scenariusz Jeden do jednego
ironiczny testament Edwarda Żebrowskiego. Czarna komedia
o reżyserze filmowym w świecie pozbawionym symbolicznego
wymiaru, gdzie nie ma już miejsca ani na ofiarę Chrystusa,
ani na bunt Fryderyka Nietzschego, ani na kino.