Konstytucja Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (pot.: konstytucja stalinowska, konstytucja lipcowa) – polska konstytucja uchwalona przez Sejm Ustawodawczy 22 lipca 1952, opublikowana 23 lipca 1952, weszła w życie 23 lipca 1952 z mocą obowiązującą od 22 lipca 1952 i zmieniona z dniem 1 stycznia 1990 w Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej. Opracowana w pierwotnej postaci według wzoru stalinowskiej konstytucji ZSRR z 1936. Była głównie aktem deklaratywno-propagandowym. Nie regulowała działania głównego ośrodka władzy politycznej, czyli PZPR, skąd wynikała jej fasadowość. W praktyce konstytucja miała mniejsze znaczenie niż statut PZPR, który wprost odwoływał się do idei komunistycznej. Spis treści tomu II: 1. Zagadnienia teorii źródeł prawa. 2. Pojęcie "źródła prawa". 3. Wyższość systemu źródeł prawa socjalistycznego nad rozkładającym się systemem źródeł prawa burżuazyjnego. 4. Źródła prawa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. 5. Akty normatywne naczelnych organów władzy państwa. 6. Akty normatywne naczelnych organów administracji państwowej. 7. Akty normatywne organów władzy państwowej. 8. Charakterystyka systemu źródeł prawa utrwalonego w Konstytucji Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.