Aleksander Stanisław Janta-Połczyński (ur. 11 grudnia 1908 w Poznaniu, zm. 19 sierpnia 1974 na Long Island) – polski prozaik, poeta, dziennikarz, publicysta, tłumacz, podporucznik kawalerii Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, kolekcjoner, bibliofil, posiadacz wielu „białych kruków”.

Debiutował w 1928 wspomnieniami myśliwskimi O świcie, Ze wspomnień i tematów myśliwskich z przedmową Juliana Ejsmonda. W 1929 wydał tomy As pik. Seans w trzech aktach i poezje Śmierć białego słonia, w 1930 poezje Krzyk w cyrku, w 1933 zbiór nowel Leśny pies. Rozgłos przyniosły mu reportaże opublikowane w prasie oraz w tomach Patrzę na Moskwę (1933), W głąb ZSRR (1933), Made in Japan (1935), Odkrycie Ameryki (1935), Stolica srebrnej Magii (1936), Ziemia jest okrągła (1935), Na kresach Azji. Indie, Afganistan, Birma, Syjam, Indochiny, Chiny, Mongolia, Formoza, Japonia (1939), przed wojną opublikował także tomy poetyckie Biały pociąg, Wielki wóz (1935), Serce na wschód (1938), w czasie wojny tomy Psalmy i Ściana milczenia (oba w 1944).