Książka stanowi monograficzne opracowanie zagadnienia ochrony prawnej infrastruktury krytycznej w sektorach energetyki sieciowej. Sektory elektroenergetyki, gazu ziemnego i ciepłownictwa poddano specyficznej regulacji prawnej, w związku z którą pozostaje ochrona infrastruktury krytycznej konstruowana w oparciu o przepisy ustawy z 26.4.2007 r. o zarządzaniu kryzysowym. W książce dokonano całościowego spojrzenia na infrastrukturę krytyczną z punktu widzenia krajowych i unijnych regulacji prawnych, przyjmując, iż jest to instytucja istotna dla funkcjonowania rynku wewnętrznego Unii Europejskiej, przy pomocy której łączone są wysiłki państw narodowych w ramach koncepcji wspólnego rynku, która może też służyć „łączeniu” interesów poszczególnych rynków narodowych. W pierwszej części monografii ochronę infrastruktury krytycznej analizuje się z uwzględnieniem kontekstu prawnej regulacji zarządzania kryzysowego, podejmując próbę „usytuowania” ochrony infrastruktury krytycznej względem tej polityki państwa. W przekroju całej pracy wyjaśnia się ochronę określonego rodzaju infrastruktury krytycznej w obliczu norm krajowego i unijnego prawa energetycznego, zmierzając do ustalenia istotnych cech ochrony danego rodzaju infrastruktury krytycznej. Omówiono relewantne regulacje prawa unijnego i pojęcie europejskiej infrastruktury krytycznej. Założeniem jest, iż dopiero „całościowe” spojrzenie na infrastrukturę krytyczną umożliwia zrozumienie znaczenia przepisów o ochronie infrastruktury krytycznej. Książka może być przydatna dla teorii i praktyki, zarówno dla studiów z zakresu prawa jak i problematyki bezpieczeństwa narodowego.