Bronisław Bonawentura Markiewicz (ur. 13 lipca 1842 w Pruchniku, zm. 29 stycznia 1912 w Miejscu Piastowym) – polski ksiądz katolicki, założyciel Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła (CSMA), pedagog, błogosławiony Kościoła katolickiego.Urodził się jako szóste z jedenastu dzieci burmistrza Jana Markiewicza (burmistrz Pruchnika[1]) i Marianny Gryzieckiej. Młodość spędził w Przemyślu, gdzie w 1863 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum[2], a następnie ukończył Wyższe Seminarium Duchowne. Dnia 15 września 1867 roku został wyświęcony na kapłana. Przez sześć lat pracował jako wikariusz w Harcie i w katedrze w Przemyślu. Następne dwa lata studiował pedagogikę, filozofię i historię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W roku 1875 został mianowany proboszczem w miejscowości Gać, a dwa lata później w Błażowej. W Błażowej zapoczątkował przemysł tkacki. W roku 1882 powierzono mu wykłady z teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. W roku 1885 udał się do Włoch, gdzie został uczniem św. Jana Bosko i w 1886 salezjaninem.