Pisze znowu św. Jan Klimak, że w jednym klasztorze blisko Aleksandrii był pomiędzy modelami tamecznymi, kucharz, który mimo nadzwyczajną pracę, gdyż codziennie gotował dla dwustu trzydziestu zakonników, nie licząc w to obcych przychodniów, zostawał przecież w ciągłym niemal skupieniu ducha i rozrzewnieniu pobożnym aż do łez. Zdjęty podziwieniem dla człowieka tak bogobojnego, przy całodziennej pracy, zapytał go św. Jan, jakim sposobem wśród tylu zatrudnień, utrzymać zdoła swój pokój wewnętrzny i dar łez; na co bogobojny mnich po niejakim wahaniu się i oporze tak odpowiedział: zawsze wyobrażam sobie, iż Bogu a nie ludziom służę, przeto nie myślę o spoczynku; a ten materialny ogień, który mam ciągle przed oczyma, łzy mi wyciska i przywoływa myśl, ciężkość i gwałtowność piekielnych płomieni.

Dzieło pod napisem: O Doskonałości Chrześcijańskiej przez Alfonsa Rodrigueza, kapłana Towarzystwa Jezusowego, w języku hiszpańskim, osobliwie dla osób stanu zakonnego napisane, przez uczonych zostało uznane za najdoskonalsze w tej materii, i dlatego wkrótce prawie na wszystkie języki europejskie przełożone. Gdy zaś tłumacz francuski, to tak ważne dzieło zastosował do użytku osób świeckich, i przez to uczynił je jeszcze korzystniejszym, przeto pożądaną jest rzeczą, aby i w języku polskim jak najprędzej ukazać się mogło.

Dzieło pod napisem: O Doskonałości Chrześcijańskiej przez Alfonsa Rodrigueza, kapłana Towarzystwa Jezusowego, w języku hiszpańskim, osobliwie dla osób stanu zakonnego napisane, przez uczonych zostało uznane za najdoskonalsze w tej materii, i dlatego wkrótce prawie na wszystkie języki europejskie przełożone. Gdy zaś tłumacz francuski, to tak ważne dzieło zastosował do użytku osób świeckich, i przez to uczynił je jeszcze korzystniejszym, przeto pożądaną jest rzeczą, aby i w języku polskim jak najprędzej ukazać się mogło.