Artykuły zebrane w książce łączy zasada komplementarności czytania tekstów kultury, jak również interpretacyjnego drążenia każdego z nich. Znalazły się tu części poświęcone retoryce obrazu malarskiego i literackiego, filozofiom tekstów kultury, sposobom budowania iluzji w dziełach artystycznych, magiom: słów, detali, fraz poetyckich, form, linii i kolorów plastycznych. Polonistyka w kontekście tradycji i nowoczesności, py- tania o aksjologię, metodologia odbioru narracji zarówno w tekście literackim, jak i malarskim, czy wreszcie kwestia literatury „trudnej” w edukacyjnym dyskursie – oto kolejne problemy, które przedstawiam. W dawnych i nowych dialogach poszukuję odpowiedzi na zasadnicze pytania: kim jest pisarz, artysta?, jaki jest świat?, czy i w jaki sposób można odczytać zapieczętowane sensy, myśli oraz ulotne chwile wyobraźni dzieł kultury, sztuki, filozofii? Jak utrwalić „zobaczone” w poezji, a jak opowiedzieć historie „zapisane” w malarstwie. Sztuka bliskiego budowania dialogu z dziełem literackim i plastycznym, a co za tym idzie – myślenie, czytanie, patrzenie, opowiadanie obrazów, które prowadzi do zrozumienia i przeżycia, to główna idea, na której zbudowana jest narracja tej książki. ANNA PILCH – profesor tytularny, literaturoznawca, dydaktyk. Kieruje Katedrą Polonistycznej Edukacji Nauczycielskiej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autorka książek Kierunki interpretacji tekstu poetyckiego. Literaturoznawstwo i dydaktyka (2003, 2006), Symbolika form i kolorów. O krytyce artystycznej Stefanii Zahorskiej (2004), Formy wyobraźni. Poeci współcześni przed obrazami wielkich mistrzów (2010) oraz licznych artykułów w czasopismach i książkach zbiorowych. Zajmuje się historią literatury XX i XXI wieku, analizą i interpretacją tekstów kultury (szczególnie poezji i malarstwa), współczesnymi systemami edukacyjnymi, metodologią odbioru narracji plastycznych w dydaktyce, „lekturą twarzy” literackich i malarskich, sztuką czytania ikonicznych i poetyckich obrazów w nowoczesnej polonistce.