Porządek wszystkich Ksiąg Nowego Testamentu Ewangelia św. Mateusza Ewangelia św. Marka Ewangelia św. Łukasza Ewangelia św. Jana Ewangelia Dzieje Apostolskie List św. Pawła do Rzymian (...) Jakub Wujek SJ (ur. 1541 w Wągrowcu, zm. 27 lipca 1597 w Krakowie) – polski duchowny katolicki, jezuita, doktor teologii, rektor Akademii Wileńskiej, rektor kolegium jezuickiego w Poznaniu, autor przekładu Biblii na język polski. Był synem Macieja Wujka. Wykształcenie początkowe uzyskał w rodzinnym Wągrowcu w szkole cystersów. Następnie kształcił się dalej w naukach humanistyczno-klasycznych na Śląsku. Był wybitnie uzdolniony, zwłaszcza językowo. Z polecenia rodziców w 1558 roku wrócił ze Śląska i udał się do Krakowa, tam dalej kształcił się w naukach klasycznych. W 1559 zdobył stopień bakałarza. W Krakowie został nauczycielem w szkole biskupa krakowskiego Jakuba Uchańskiego, a kiedy ten został prymasem Polski wysłał Wujka jako opiekuna swoich bratanków do Wiednia do kolegium jezuickiego. Tu Wujek ukończył magisterium z filozofii, studia filozoficzne uzupełniając wykładami z matematyki i doskonaląc znajomość języka greckiego. W Wiedniu w 1565 roku wstąpił do zakonu jezuitów, po nowicjacie rozpoczął studia teologiczne w Kolegium Rzymskim, gdzie uzyskał doktorat. Po dwóch latach w Rzymie powrócił do Polski do Pułtuska, gdzie był wykładowcą kolegium jezuickiego. Na kapłana został wyświęcony w roku 1568 w Pułtusku i od tego czasu poświęcił się intensywnej pracy kaznodziejskiej i pisarskiej. W latach 1571–1578 jako rektor organizował kolegium jezuickie w Poznaniu. W latach 1578–1580 był rektorem Akademii Wileńskiej. W latach 1579–1584 założył prowincję jezuicką w Koloszwarze w Siedmiogrodzie. Zmarł 27 lipca roku 1597, a jego ciało spoczęło w podziemiach kościoła św. Barbary w Krakowie.