W ciągu ostatnich kilku lat w technologii uprawy pieczarki zaszło bardzo wiele zmian. Obecnie dominuje technologia uprawy pieczarki na podłożu fazy III, które często jest ładowane mechanicznie, w dużych obiektach liczących co najmniej kilkanaście hal uprawowych. Produkcja prowadzona jest przez cały rok. Sytuacja ta istotnie zmieniła zagrożenie stratami powodowanymi przez choroby i szkodniki. Znacznie zmniejszyła się liczba patogenów zagrażających uprawie pieczarki. Znaczenie gospodarcze ma tylko kilka chorób, bardzo zmalała także liczba groźnych szkodników. Jednak duża koncentracja produkcji i malejące zyski spowodowały, że straty są znacznie dotkliwsze. Konieczna jest również rezygnacja z pestycydów stosowanych zarówno na choroby, jak i szkodniki zgodnie z dążeniem do produkcji zdrowej żywności. Jednocześnie pojawiły się nowe możliwości ograniczania strat przez prowadzenie dezynfekcji w okresie uprawy. Te wszystkie zmiany uwzględnia niniejsze opracowanie. Jego głównym przesłaniem jest zmiana podejścia do problemu, które polega na zaniechaniu zwalczania patogenów na rzecz zapobiegania ich rozwojowi w obiektach produkcyjnych i powodowanym przez nie stratom. Konieczność zmiany wynika także z faktu, że formuła i język publikowanego Terminarza ochrony pieczarki odbiegają istotnie od praktyki produkcyjnej. Poza tym zmiany prawne spowodowały zupełnie inną sytuację na rynku preparatów oferowanych w ochronie pieczarki. Ich wielość oraz niejednoznaczność zaleceń dotyczących ich stosowania, a zwłaszcza brak wyraźnego stwierdzenia, co jest dopuszczone, a co nie w ochronie pieczarki dodatkowo komplikują sytuację. Poza tym zalecenia ulegają jeszcze ciągłym zmianom.
To wszystko wraz z celami praktycznymi tego opracowania upoważnia do przedstawienia nowego podejścia do problemu.
Sposób zapobiegania stratom zaprezentowany w tym opracowaniu pozytywnie oceniono w dwóch obiektach produkcyjnych, w których został wdrożony. W jednym z obiektów na zakończenie uprawy wykonano dezynfekcję termiczną, a w drugim chemiczną. W obu wypadkach o skuteczności decyduje wyeliminowanie strat powodowanych przez suchą zgniliznę - chorobę grzybową, która jest wskaźnikiem poziomu kontroli chorób w pieczarkarni, gdyż jej pojawianie się i wielkość strat zależą od producenta pieczarki.