==Cisza – niekiedy tylko pająk siatką wzruszy,== ==Lub przed oknem topolę wietrzyk pomuskuje;== ==Och! jak lekko oddychać, słodko marzyć duszy –== ==Tu mi gwar, tu mi uśmiech myśli nie krępuje.== Fragment wiersza ==Samotność== Cyprian Kamil Norwid – polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, grafik, rzeźbiarz, malarz i filozof. Często uznawany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych. Wielu historyków literatury uważa jednak taki pogląd za zbytnie uproszczenie, zaliczając jego twórczość raczej do klasycyzmu i parnasizmu. Przeważającą część swojego życia spędził za granicą, głównie w Paryżu, żyjąc w nędzy i utrzymując się z prac dorywczych. Twórczość Norwida, trudna do zrozumienia dla jemu współczesnych, została zapomniana po jego śmierci. Został odkryty ponownie dopiero w okresie Młodej Polski głównie za sprawą Zenona Przesmyckiego-Miriama (po części również młodego Władysława Stanisława Reymonta). Tom I. Wiersze, 403 s. Tom II. Wiersze, 458 s. Tom III. Poematy, 806 s. Tom IV. Dramaty, 550 s. Tom V. Dramaty, 443 s. Tom VI. Proza, 661 s. Tom VII. Proza, 787 s. Tom VIII. Listy, 588 s. Tom IX. Listy, 677 s. Tom X. Listy, 471 s. Tom XI. Aneksy, 750 s.