Książka prezentuje doświadczenia badaczy zajmujących się relacjami demokracji i nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych. Dotyczy zjawiska, które określić można mianem netodemokracji (neologizm powstały z kontaminacji trzech słów: ang. net sieć, oraz dwóch znanych powszechnie i pochodzących ze starogreckiego: (demos), oznaczającego grupę, dużą liczbę osób, stale dzielących coś wspólnie, rozumianą ówcześnie jako ogół obywateli jednostki osiedleńczej oraz (krateo), oznaczającego sprawowanie władzy, rządzenie). Termin netodemokracja z jednej strony odsyła nas do czasów demokracji ateńskiej, akcentując model władzy opartej na powszechnym uczestnictwie obywateli w procesie podejmowania decyzji o charakterze publicznym. Z drugiej zaś zdecydowanie koncentruje się na współczesności, a dokładnie na tym okresie, w którym upowszechniły się media społecznościowe, funkcjonujące dzięki Internetowi rozwijającemu się w szybkim tempie od początku lat 90. XX wieku.