Neoweberyzm jest interesującą propozycją wyjaśnienia i konceptualizacji reguł oraz mechanizmów funkcjonowania administracji publicznej państw, które przynależą do kręgu kulturowego Europy kontynentalnej. Zdaje się także oferować wartościowe i praktyczne podpowiedzi dla osób oraz instytucji inicjujących reformy i procesy modernizacyjne sektora publicznego. dr hab. Stanisław Mazur, prof. UEK Ustalenie, czy neoweberyzm zasługuje już na miano nowego paradygmatu w zarządzaniu publicznym, stało się podstawowym wyzwaniem autorów prezentowanej książki, badaczy związanych z Katedrą Gospodarki i Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. W celu odpowiedzi na tak postawione pytanie omawiają oni m.in. takie zagadnienia, jak: geneza neoweberyzmu, analiza jego społeczno-politycznych oraz gospodarczych uwarunkowań, podstawowe założenia, dyrektywy i reguły – formułowane w ramach tego nurtu, a także wiele przykładów jego zastosowania w praktyce zarządzania. Autorzy ukazali neoweberyzm również w kontekście tzw. nowego zarządzania i współzarządzania publicznego oraz jego wewnętrznych niespójności i innych „paradygmatycznych zagadek”. Książka ta bez wątpienia zapełni wyraźną lukę w dotychczasowej literaturze przedmiotu, a dzięki przystępnemu stylowi z pewnością znajdzie też wielu różnych odbiorców. dr hab. Andrzej Bukowski