Osoby z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim różnią się od osób o normalnym rozwoju intelektualnym w zakresie percepcji wzrokowej, słuchowej. Spostrzegania ich są niedokładne. U osób tych występuje uwaga dowolna. Powoli, w wyniku postępującego wieku życia oraz nauczania, wzrasta trwałość uwagi dowolnej, a także podzielności uwagi.U dzieci z upośledzeniem lekkim stwierdza się uboższy zasób słów, przy czym słownictwo bierne jest bogatsze od czynnego. Zaburzenia mowy wpływają na powstawanie zaburzeń emocjonalnych, te zaś mogą pogłębiać trudności w porozumiewaniu się werbalnym z otoczeniem. Dlatego bardzo ważne jest przeprowadzanie ćwiczeń usuwających te zaburzenia. U młodzieży starszych klas szkoły specjalnej występują one rzadziej, a u kończących szkole tylko w sporadycznych przypadkach.