Książka jest próbą onterpretacji myśli o sztuce pierwszego Prezydenta Akademii osnutą wokół dwóch, zdaniem autora kluczowych dla jej zrozumienia, pojęć natury i historii. 

SIR JOSHUA REYNOLDS (1723-1792), czołowy angielski portrecista, pierwszy i długoletni prezydent Królewskiej Akademii Sztuk, należał do grona najwybitniejszych postaci londyńskiego świata artystycznego i intelektualnego drugiej połowy osiemnastego wieku. Jego Discourses on Art - zbiór rozpraw wygłaszanych na forum Akademii - uchodzą za najpełniejszy i najbardziej dojrzały wykład teorii sztuki w osiemnastowiecznej Anglii. Książka jest próbą interpretacji myśli o sztuce pierwszego Prezydenta Akademii osnutą wokół dwóch, zdaniem autora kluczowych dla jej zrozumienia, pojęć natury i historii. Reynolds został w niej przedstawiony nie tylko jako kontynuator akademickiego klasycyzmu, lecz również jako późny uczestnik długiej, renesansowej tradycji, a przede wszystkim jako aktywny gracz na polu historii, mający wizję zarówno przeszłości, jak i przyszłości sztuki. Autor interpretuje jego teorię jako próbę pogodzenia odziedziczonego po siedemnastym wieku klasycyzmu z osiemnastowieczną estetyką i antropologią.