Kazimierz Rudnicki (ur. 22 lutego 1879 w Wojsławicach, zm. 14 października 1959 w Warszawie) – polski prawnik i historyk, adwokat, prokurator, sędzia i podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości w rządzie Władysława Sikorskiego, członek loży wolnomularskiej w Warszawie w czasach II Rzeczypospolitej. W 1902 ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie pracował w adwokaturze i równolegle był uczniem Szymona Askenazego. Jego praca o Kajetanie Sołtyku była obciążona silną tendencją antyrosyjską. Szymon Askenazy w przedmowie do książki napisał: Symbolizuje ona pierwszy w swoim rodzaju, niebywały, nieprawdopodobny akt brutalnej przemocy, dokonany w czasie głębokiego na zewnątrz pokoju przez ościenną, innowierczą potęgę, razem na wolnej Rzeczypospolitej i Kościele katolickim, w osobie kapłana i senatora polskiego. Władysław Konopczyński ocenił książkę Rudnickiego jako najsolidniejszą polską pracę biograficzną w zakresie XVIII stulecia. Monografie w zakresie dziejów nowożytnych wydawca Szymon Askenazy Tom V Biskup Kajetan Sołtyk 1715-1788 przez Kazimierza Rudnickiego