5 tomów w jednej książce

Tom VIII - 1903 r. 110 s.

Tom IX - 1903 r.,110 s.

Tom X - 1903 r., 121 s.

Tom XI - 1903 r.,111 s.

Tom XII - 1903 r.,114 s.

Alexandre Dumas[1], ur. jako Dumas Davy de la Pailleterie (ur. 24 lipca 1802, zm. 5 grudnia 1870) – francuski pisarz i dramaturg, autor Hrabiego Monte Christo i Trzech muszkieterów.

Jego ojcem był generał Thomas Alexandre Dumas (zm. 1806). Od szesnastego roku życia pracował jako kancelista. W 1829 roku odniósł znaczący sukces dramatem historycznym Henryk III i jego dwór. W następnych latach święcił tryumfy na scenie dzięki takim utworom jak: Antony (1831), Wieża Nesle (1832), Kean (1836) czy Panna z Belle-Isle (1839).

Największą sławę przyniosły mu napisane w latach 40. powieści historyczne i przygodowe: Hrabia Monte Christo (1845), cykl o muszkieterach: Trzej muszkieterowie (1844), Dwadzieścia lat później (1845), Wicehrabia de Bragelonne (1848). Dużą popularność zdobyły również: cykl o Walezjuszach: Królowa Margot (1845), Pani de Monsoreau (1846) i Czterdziestu pięciu (1847–1848) oraz cykl Pamiętniki lekarza: Józef Balsamo (1847–1848), Naszyjnik królowej (1849–1850), Anioł Pitou (1851), Hrabina de Charny (1852–1855) I Kawaler de Maison-Rouge (1845–1846). Pozostawił po sobie ponad dwieście utworów.

Jego wszystkie powieści miłosne (omnes fabulae amatoriae) zostały umieszczone w index librorum prohibitorum dekretem z 1863 roku[2].