Książka proponuje interpretację dorobku standardowej pisarki pozytywizmu w kontekście melancholii, wieloznacznego zjawiska kulturowego i jednego z kluczowych pojęć współczesności. Diagnozy smutku, depresji, spleenu, nostalgii czy idealistycznej tęsknoty, liczne odwołania do języków medycyny, filozofii, teologii oraz sztuki – wszystko to, wraz z czytelnymi sygnałami (auto)biograficznymi, tworzy swoiste „pismo melancholii”, charakterystyczne szczególnie dla schyłku twórczości Orzeszkowej. Zaskakująco intensywna obecność rozmaitych konwencji i tradycji, powiązanych z fenomenem melancholii, pozwala dostrzec w pisarstwie autorki Melancholików przykład wielowiekowego, różnokształtnego dyskursu saturnicznego. Praca jest adresowana do środowiska humanistów (polonistów) ! Uwagi: Oprawa trochę zarysowana i wytarta. Brzegi stron delikatnie zakurzone i zarysowane.