Henri Matisse (wym. [ɑ̃ˈʁi maˈtis]; ur. 31 grudnia 1869 w Le Cateau-Cambrésis w Pikardii, zm. 3 listopada 1954 w Nicei) – francuski malarz uważany za najsłynniejszego fowistę.

Początkowo nie myślał o poświęceniu się sztuce, sposobiąc się do zawodu prawnika. Jednak w wieku 24 lat rozpoczął naukę malarstwa w paryskiej Szkole Sztuk Pięknych. Uczeń Gustave'a Moreau, początkowo tworzył pod wpływem impresjonistów oraz sztuki japońskiej. W 1905 wystawił swoje prace w „Salonie Jesiennym”. Wykształcił wkrótce własny styl. Sławę osiągnął już za swego życia. Matisse zapełniał swoje płótna plamami żywych, świetlistych, zwykle silnie kontrastowych barw, które częstokroć, w trosce o czytelność obrazu, obwodził delikatnym konturem.

Po operacji onkologicznej utracił sprawność fizyczną i poruszał się na wózku inwalidzkim (nie mógł pracować przy sztalugach) – zmienił się wtedy profil jego twórczości – tworzył odtąd papierowe kolaże. Henri Matisse był rywalem Pabla Picassa.

Zmarł na atak serca w swoim mieszkaniu w Nicei.