"(...)Dlatego czytelnik nie znajdzie w tej książce ani szczegółowo opowiedzianej biografii artysty, ani wyliczenia wszystkich jego prac, ani opisu ich treści, ani też szkolnej analizy poszczególnych utworów. Postawiłem sobie zadanie odmienne: na podstawie szeregu uprzednich analiz starałem się dać czytelnikowi w ostatecznym wyniku tylko syntetycznie opracowany obraz twórczej osobowości Matejki na tle epoki i współczesnej mu sztuki europejskiej, a więc scharakteryzować jego sztukę drogą wyjaśnienia jej genezy, określenia środków wyrazu i znamion stylu." - fragment przedmowy autora. Mieczysław Treter (Kraków 2 VIII 1883 – Warszawa 25 X 1943) - historyk sztuki, wykładowca Uniwersytetu w Kijowie (w latach 1917-1918), Politechniki Lwowskiej (1920-1922) i Uniwersytetu Lwowskiego (1925-1927). W latach 1918-1922 był kustoszem Muzeum im. Lubomirskich we Lwowie; w 1922-1924 dyrektorem Państwowych Zbiorów Sztuki w Warszawie; współzałożyciel Instytutu Propagandy Sztuki. Autor licznych publikacji o sztuce polskiej XIX i XX w., m.in. Matejko... (1939); redaktor serii „Monografie Artystyczne”. Jan Alojzy Matejko (ur. 24 czerwca 1838 w Krakowie, zm. 1 listopada 1893 tamże) – polski malarz, twórca obrazów historycznych i batalistycznych, historiozof. W latach 1852–1858 studiował u Władysława Łuszczkiewicza i Wojciecha Stattlera w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, której później był dyrektorem (od 1873). Jego uczniami byli m.in. Maurycy Gottlieb, Jacek Malczewski, Józef Mehoffer i Stanisław Wyspiański.