Na zbiór składają się listy oficjalne – z kancelarii królewskiej, kancelarii biskupich, fragmenty uniwersałów królewskich na sejmiki, sprawozdania posłów z rokowań, podróży (m.in. do Konstantynopola), listy hetmanów i wodzów pisane w czasie wypraw wojennych, listy pisane do króla i jego odpowiedzi. W zbiorze tym sporą część stanowią także listy prywatne, wybrane z silv (silva rerum (łac.) – „las rzeczy” – było to domowe kompendium o wszystkim i o niczym, zbiór listów publicznych i prywatnych, przepisów, notatek, genealogii rodzinnej, horoskopów i tym podobnych informacji, tworzone przez wiele lat w każdym prawie domu szlacheckim, coś w rodzaju kroniki domowej) lub pisane w prywatnych sprawach przez ówczesnych wielmożów do rodzin, przyjaciół, o sprawach majątkowych i osobistych, sytuacji politycznej, nadziejach na karierę w służbie publicznej, staraniach o urzędy, starostwa, wreszcie o zwykłych domowych sprawach, zalotach i zaręczynach dzieci i kuzynów, listy do króla i królowej z prośbą o protekcję. Antologia opisuje barwny, pasjonujący świat XVII–wiecznej Polski szlacheckiej, kiedy to wciąż jeszcze szlachcie leżało na sercu dobro publiczne i nie zamykała się ona w swoich majętnościach, by dbać jedynie o własną ojcowiznę,sejmy odbywały się stosunkowo sprawnie, a autorytet królewski był w bardzo wysokim poważaniu.