Liturgia jest szczególną formą obecności Chrystusa i kontynuacją Jego zbawczego pośrednictwa. Za ten dar uświęcającej obecności człowiek odpowiada różnymi formami kultu. Bogate formy liturgiczne istniały w Kościołach lokalnych głównie w okresie przedtrydenckim. Urodził się w Nędzy koło Raciborza w rodzinie śląskiej. Wcześnie stracił ojca, który jako kolejarz został wysłany na roboty pod Hanower. Jego wychowaniem oraz dwojgiem rodzeństwa zajęła się owdowiała matka. Szkołę podstawowa ukończył w rodzinnej Nędzy w 1952 roku by następnie kontynuować naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Kasprowicza w Raciborzu, w którym zdał maturę w 1957. Zdecydował się pójść do Seminarium Duchownego w Nysie, które ukończył w roku 1961. Potem kontynuował studia magisterskie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1962 – 1965). Napisał tam pracę dyplomową z zakresu liturgiki i historii Kościoła na temat kultu św. Wacława pod kierunkiem ks. prof. Wacława Schenka. Po studiach powrócił do Opola, gdzie pełnił funkcję sekretarza przy ordynariuszu diecezji opolskiej bp. Franciszku Jopie. Jednocześnie wykładał w nyskim seminarium duchownym. W 1976 po śmierci biskupa był jednym z głównych organizatorów jego pogrzebu w katedrze opolskiej. W tym samym roku wyjechał na studia doktoranckie do Rzymu do Papieskiego Instytutu Liturgicznego św. Anzelma, gdzie obronił w 1980 roku pracę doktorską z zakresu liturgiki napisaną pod kierunkiem niemieckiego teologa prof. Burgharda Neunheusera poświęcona recepcji odnowy liturgicznej Kościoła po II Soborze Watykańskim. Po powrocie do kraju zajął się tworzeniem Instytutu Teologiczno-Pastoralnego – filii KUL-u w Opolu z polecenia bp. Alfonsa Nossola. Pełnił funkcje jej dyrektora przez 14 lat aż do przekształcenia jej w Wydział Teologiczny UO. Działał aktywnie na rzecz powołania Uniwersytetu Opolskiego redagując potrzebne dokumenty, opracowując analizy i ekspertyzy potrzebne do jego powołania. W 1993 uzyskał stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk teologicznych o specjalności nauki teologiczne na podstawie rozprawy: Liturgia katedry wrocławskiej według przedtrydenckiego – Liber Ordinarius z 1563 roku (Opole, Archiwum Diecezjalne, rkps nr M1). Po powołaniu Uniwersytetu Opolskiego w 1994 roku został wybrany na pierwszego dziekana Wydziału Teologicznego, którą pełnił w latach 1995-2002. W roku 2000uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Do 2010 kierował również Katedrą Liturgiki, Hagiografii i Obrzędowości (obecnie zatrudniony na zajęciach zleconych).