Rozwój kultury upamiętniania Holocaustu w Stanach Zjednoczonych jeszcze w latach 80. i 90. XX wieku bywał odczytywany w Niemczech jako zagrożenie. Jacob Eder jako pierwszy przeanalizował między innymi potężny zbiór dokumentów dotyczących polityki historycznej rządu Helmuta Kohla. W swojej książce ujawnia obawy niemieckich urzędników – w tym byłych nazistów lub weteranów II wojny światowej – o wpływ pamięci o zagładzie Żydów na reputację i interesy Republiki Federalnej. Autor opisuje, za pomocą jakich środków Niemcy usiłowali wpłynąć na kształt ekspozycji w Muzeum Holocaustu w Waszyngtonie, otwartego w 1993 roku. Czerpiąc ze źródeł publikowanych i archiwalnych, rzuca też nowe światło na niemiecką politykę wobec Izraela i amerykańskich organizacji żydowskich czy kontrowersje związane z wizytą Ronalda Reagana na cmentarzu żołnierzy niemieckich w Bitburgu. Pokazuje, z jakim trudem dochodziło w Niemczech do otwartego rozrachunku z nazistowską przeszłością.