Jest to zbiór trzech esejów Huizingi dotyczących XVII-wiecznej kultury Holandii, okresu jej największego rozkwitu i potęgi. Nowe państwo, które się wówczas narodziło w Europie przyniosło ze sobą nową, niezależną i oryginalną kulturę. Temu zagadnieniu poświęcony jest pierwszy esej. Prezentowana przez autora wizja XVII-wiecznej Holandii jest wyidealizowana, bardzo osobista i subiektywna. Ta mityczna wizja „kraju tulipanów”, jako krainy powszechnej szczęśliwości i miejsca o niebo lepszego od pozostałych krajów europejskich, dziś jest już przebrzmiałym echem, dawno została przez historyków skorygowana. Szkic ten napisany został prawie 70 lat temu. Od tego czasu wiele wysuwanych przez autora tez i teorii zostało w trakcie badań obalonych lub straciło na aktualności. Ale to nie szkodzi. Dzięki upływowi czasu, możemy dowiedzieć się co myśleli na różne tematy, zagadnienia, ludzie żyjący dwa pokolenia wstecz. To też jest wartość pracy Huizingi! Nie zapominajmy o tym czytając szkice o kulturze XVII-wiecznej Holandii pióra tego wybitnego historyka.