Tak jak pisze Karol Zbyszewski, nie pisze absolutnie nikt inny - twierdził nie kto inny, a sam Józef Mackiewicz. „Może się to wielu nie podobać i nawet słusznie nie podobać. Nie można jednak zaprzeczyć, że w tym obranym przez siebie sposobie jest zupełnie oryginalny. Mówi się naturalnie dużo o tym, że się ceni oryginalność. Mnie się jednak zdaje, że się ceni oryginalność, ale tylko w zakreślonych ramach panującej mody. Bo naturalnie w literaturze, jak w każdej innej dziedzinie, panuje moda. Otóż mój kandydat jest pisarzem jak najbardziej niemodnym, jeżeli chodzi o przyjęty dziś sposób pisania. Modna jest niejasność, u Zbyszewskiego wszystko jest jasne. Modny jest stylistyczny zawijas, u Zbyszewskiego jest lapidarność. Modna jest niezrozumiałość, która ma ukrywać treść, a bardzo często brak treści. U Zbyszewskiego treść jest zawsze obecna, od początku do końca nieukryta ani jednym sztucznym przecinkiem. Jeśli chodzi o aspekt ściśle polski, Karol Zbyszewski jeszcze z jednego względu zasługiwałby na specjalne wyróżnienie. Mianowicie ze względu na jego tendencję, którą kiedyś nazywano »odbrązowieniem«, a dziś pozwoliłbym sobie nazwać już oddziecinnianiem kultury polskiej. Bo mnie się zdaje, że jednostronność zamówienia patriotycznego przelicytowała dziś daleko poprzednie epoki. Takie mam wrażenie, że odkąd Odra z Nysą stały się rzekami bardziej świętymi niż Ganges z Bramaputrą, ilość świętości narodowych narasta w tempie przyśpieszonym, rozbudowując w tej dziedzinie uproszczony infantylizm". Tymi słowy rekomendował Mackiewicz „Wczoraj na wyrywki", zbiór felietonów Karola Zbyszewskiego, do nagrody londyńskich „Wiadomości".