"Księga tysiąca i jednej nocy", znana również jako "Baśnie z tysiąca i jednej nocy" – zbiór około 300 baśni, podań, legend, anegdot i opowieści zamkniętych w kompozycyjną ramę legendy o sułtanie Szachrijarze i jego żonie Szeherezadzie, z głównym wątkiem narracyjnym Szeherezady. Pochodzą z IX–X w. i są zaliczane do arcydzieł literatury światowej. "Księga tysiąca i jednej nocy" opiera się na dawnych opowieściach arabskich, legendach staroindyjskich, epopejach perskich, starożytnych przypowieściach babilońsko-asyryjskich. Sami Arabowie cenią je nisko, ponieważ zostały spisane w tzw. języku średnioarabskim – swego rodzaju fazie przejściowej z czystego języka literackiego do języka potocznego. Baśnie te są również odbiciem wyobrażeń ludzi prostych na temat życia sfer wyższych, stąd naiwne opinie i opisy, pełne przesady, np. co do sutości posiłków.  Tom II - 469 stron Tom III - 462 stron Tom IV - 522 stron Tom V - 534 stron Tom VI - 431 stron Tom VII - 422 stron Tom VIII - 469 stron